Pierwsze dane dotyczące polskiego PKB po wojnie światowej można odnaleźć w raporcie OECD z 1950 roku. Według tego raportu PKB per capita w Polsce wynosiło 2447$. Warto zwrócić uwagę, że było to więcej niż w Hiszpanii, Grecji czy Portugalii. Na Węgrzech i w Czechosłowacji wartości te wynosiły odpowiednio 2480$ i 3501$.

W tym samym raporcie można wyliczyć, że średnia dla krajów Europy Zachodniej wynosiła 4578$.

Na powyższym wykresie (choć wartości w 1950 roku nieco się różnią to nie wpływa to na charakterystykę dynamiki) widać, że całego PRL nie można scharakteryzować jednym zdaniem. Krzywa wykresu za czasów Gierka jest bardziej stroma niż w latach dziewięćdziesiątych, czyli w okresie jego rządów PKB rósł nawet szybciej niż obecnie.

Sprawiedliwość wyrównawcza wymaga, by za towar płacono nie mniej niż wynosi koszt wytworzenia tego produktu, zaś sprawiedliwość rozdzielcza zakłada, że każdy, kto uczestniczył w produkcji tego towaru musi dostać jakąś część zysku, która jest proporcjonalna do jego wkładu pracy – tak Arystoteles rozumiał sprawiedliwość.
Mimo upływu czasu jego słowa znajdują potwierdzenie w otaczającej nas rzeczywistości. Każdy człowiek, który wytwarza towar, chce sprzedać go za cenę wyższą niż koszty wytworzenia produktu. Producent chce osiągnąć zysk, a przede wszystkim nie chce stracić. W życiu rolników straty finansowe nie są czymś nadzwyczajnym.
Wiele gospodarstw w powiecie proszowickim, od lat zajmuje się produkcją żywca wieprzowego. Dzisiaj gospodarstwa nastawione tylko na hodowlę tuczników bankrutują, ponieważ towar sprzedawany jest poniżej kosztów produkcji.

W zachodniej Europie to się żyje! A tutaj ? Cytując Kabaret Moralnego Niepokoju: „Uciekaj stąd gnoju, spieprzaj z tego grajdołu jak najszybciej, z dyfuzorem, bez dyfuzora spieprzaj stąd!” Tylko czy rzeczywiście ? A jeśli tak to czy zawsze tak było i dlaczego ? Jak to jest, że PKB per capita w Szwajcarii to  46430 USD (dane Międzynarodowego Funduszu Walutowego za 2013), a w Polsce tylko 21214 ? Otóż należy spojrzeć wstecz. Polska istnieje od ponad 1000 lat i jakby nie patrzeć poczyniliśmy w tym czasie ogromny postęp. Do Szwajcarów nam brakuje, ale na 185 krajów należących do MFW zajmujemy 48 miejsce. No dobrze lecz malkontenci zapytają dlaczego tylko 48 ? Czytaj dalej

Odziały policji i uzbrojeni ochroniarze na ulicach Nikozji. To nie akcja
anyterorystyczna ani walka z klęską żywiołową. Po prostu pierwszy raz od
wielu dni banki cypryjskie otwierają swoje podwoje dla Cypryjczyków.
Obawiając się masowego wycofywania wkładów pieniężnych cypryjski Bank
Centralny sprowadził ciężarówkami kontenery wypełnione euro. Dodatkowo
wprowadzono ograniczenia wysokości wypłat z konta, przelewów, pobierania
gotówki za granicą za pomocą kart, oraz ograniczono ilość gotówki
wywożonej z Cypru. Czytaj dalej

W chwili obecnej dług publiczny Polski wynosi 1, 016 bln zł. Państwowy dług w przeliczeniu na obywatela wynosi 26 754 zł. Czy Polak tak jak Cypryjczyk może obawiać się o swoje oszczędności. Czytaj dalej

W Polsce jest ponad 2,3 miliona zarejestrowanych bezrobotnych. W marcu 2013 średnio przypadało 57 bezrobotnych na jedną ofertę pracy. Jest to najgorszy wynik od 6 lat.
Sytuacja kształtuje się dużo gorzej w poszczególnych regionach. W województwach lubelskim, podkarpackim, podlaskim na jedną ofertę pracy przypada 82 do 88 osób bez pracy. W województwie warmińsko-mazurskim proporcja ta wynosi 1oferta na 77 poszukujących pracy.
Nowym utrzymującym się trendem że jest to że w kolejnym miesiącu dochodzi do wzrostu bezrobocia w dużych uprzemysłowionych aglomeracjach miejskich. Pracę tracą trzykrotnie częściej mężczyźni niż kobiety.

Wybrany w 2011 prezydent Islandii Ólafur Ragnar Grímsson opowiedział się przeciwko wejściu tego kraju do UE. Poparła go koalicja rządząca zapowiadając wycofanie wniosku o członkostwo kraju w UE. Wejście do Unii Europejskiej miało uratować Islandię, pogrążoną w kryzysie po załamaniu sektora bankowego w 2008, ale Islandczycy znaleźli swój własny sposób na walkę z tym kryzysem. Czytaj dalej

Artykuł 49 Konwencji Wiedeńskiej z 1986 r. dotyczący nieprawidłowości mogących doprowadzić do anulowania umowy kredytowej mówi: „Jeżeli państwo zostało nakłonione do zawarcia traktatu drogą oszukańczego postępowania innego państwa lub międzynarodowej organizacji negocjującej, państwo to może powołać się na oszustwo jako unieważniające jego zgodę na związanie się traktatem.”

Dwadzieścia dwa lata później 2 grudnia 2008 r. prezydent Ekwadoru Rafael Correa* odmówił spłaty 11 mld euro długów zagranicznych stosując koncepcje odmowy spłaty „niemoralnego długu” zaciągniętego przez poprzednie rządy na drodze korupcji. Rafael Correa podjął decyzję unieważniającą narodowe długi uważając je za nielegalne, gdyż ich zaciągnięcie „łamało konstytucję, aby uciskać naród”. Do konstytucji Ekwadoru wprowadzono nową zasadę, która mówi, że legitymowane przez prawo może być tylko to, co służy społeczeństwu.