„Kryzys demokracji” słyszymy z wielu mediów ostatnimi czasy, a nawet laty. Ze wszystkich mediów od prawa do lewa, od niezależnych po nawet te związane z obozem PiS (choć w tych trochę mniej).
Według przygotowanego przez Economist Intelligence Unit, rankingu Democracy Indeks 2012, można było zauważyć, że globalny kryzys ekonomiczny osłabia demokrację krajów we wszystkich częściach świata,w tym także w Europie. W kolejnych raportach (w kolejnych latach) trend ten widać jeszcze wyraźniej.

Konkretne przykłady

W Rosji nazywa się to putinomiką, na Węgrzech orbanomiką, w Turcji erdoǧanomiką, a we Włoszech berlusconomiką.
Trzy kadencje rządów nieliberalnego kapitalizmu państwowego pod kierownictwem autorytarnego Silvio Berlusconiego skutkuje tym, że Włosi od 10 lat żyją w kryzysie gospodarczym. W ubiegłym roku włoski PKB był niższy niż w 2007 roku o 8% Blisko 60% bezrobotnych pozostaje bez pracy dłużej niż przez rok. Dług publiczny sięga 133% PKB i pod tym względem tylko Grecja jest gorsza. W 2013 roku prasa europejska krytycznie ocenia wyniki wyborów parlamentarnych we Włoszech. Uznając dobry wynik wyborczy Silvio Berlusconiego i komika Beppe Grillo jako tryumf populizmu i dowód na skłonność Włochów do ucieczki przed rzeczywistością.

Na początek zaznaczę, że tekst nie ma nic wspólnego z odbywającymi się ostatnio „czarnymi marszami”.

W wiejskiej rzeczywistości potrafi wyglądać to to tak: Laska!, idziesz na disco? (jak laska lubi zabawę to pójdzie). W politycznej rzeczywistości prawdopodobnie „wyrywanie” wygląda tak: Szanowna Pani zechce kandydować? ( jak Sz. Pani lubi politykę da się namówić). Czym różni się zachęta do niezobowiązującej zabawy, a zaproszeniem do „zawodowej” polityki?

Prawdopodobnie tym, iż po wesołej zabawie zostanie jedynie przyjemne wspomnienie i kac na najbliższe 24 godziny, a po polityce takie wspomnienie zostanie na najbliższe cztery lata, a polityczny kac na znacznie dłużej. Od 5 lat mamy feministyczną ustawę zmierzającą do preferowania kobiet w polityce. Nakazuje ona mianowicie oddać na listach wyborczych 35% miejsc do kandydowania kobietom.

Trochę się spóźniłem, bo pierwsze podsumowanie robi się zazwyczaj po 100 dniach, gdyż jak powiedział (zdaje się) Milton Friedman „Czego rząd nie zacznie w ciągu pierwszych stu dni, tego nie zrealizuje nigdy”. Nie chodzi tu wszakże o rząd (choć lista obietnic przedwyborczych była iście jak na rząd przystało), ale nic to, ostatnie wybory prezydenckie mają być tylko przyczynkiem do zastanowienia się nad mechaniką decyzji wyborczych rodaków.

Jak wyliczyli niektórzy dziennikarze w czasie kampanii przed wyborami 2015 Andrzej Duda złożył ponad 160 obietnic. Do najlepiej zapamiętanych należą (przytoczę hasłowo):

1. Dołoży na każde dziecko 500zł (w pierwszej wersji było od pierwszego).
2. Nie dopuści do zamknięcia ani jednej kopalni i nie zwolni żadnego górnika.

Jestem taki jak 26% naszego społeczeństwa w/g ostatniego badania SMG/KRC, czyli niezdecydowany. Mam poczucie, że w polskim parlamencie nie reprezentuje mnie żadna partia. Nikt nie ma poglądów odpowiadających w przybliżeniu moim.
Pojawienie się nowej/starj partii „Twój Ruch” zwróciło moją uwagę i postanowiłem się jej przyjrzeć. Polska centrolewicowa partia, założona 6 października 2013. Powstała na bazie Ruchu Palikota, do którego przyłączyły się środowiska stowarzyszenia Ruch Społeczny Europa Plus oraz partii RACJA Polskiej Lewicy, a także część dotychczasowych liderów Polskiej Partii Pracy – Sierpień 80.

Ziobro wypowiedział się na temat śmierci opryszka, Artura Z. Ledwie rozpoczął się Rok a media już zgotowały nam kolejną bombę: śmiercią przestępcy w kryminale. A że to ma związek wymiarem sprawiedliwości, wkrótce po spotkaniu prasowym w ministerstwie sprawiedliwości, konferencję też zwołał Zbigniew Ziobro były minister tegoż resortu.

Jednak słuchając posła Ziobry, nie wierzyłem własnym… uszom.

PiS stoi przed dużym wyzwaniem, musi przekonać ludzi, że to oni są alternatywą dla Platformy, ale to nie takie łatwe. Po podwójnej wygranej w wyborach w 2005 roku. Prawo i Sprawiedliwość pod przywództwem braci Kaczyńskich przeżywało moment chwały i uniesienia. Czytaj dalej

3 stycznia br. w szpitalu gdańskiego aresztu śledczego na zawsze zamknął oczy Artur Zirajewski, pseud. Iwan. Brutalny kryminalista, członek tzw. klubu płatnych morderców zasłynął zbrodnią, której sam nie popełnił, a jedynie miał zaszczyt zasiadać przy jednym stole z jej zleceniodawcami.  Według przyjętej przez prokuraturę wersji śledczej, w kwietniu 1998 roku trójmiejski hotel Marina nawiedziła delegacja przedstawicieli tzw. polskiej mafii.